Provinciale wedstrijd d.d. 12-09-08
En alweer mochten de Reeuwijkse dammers een primeur beleven. Tegen de zeer sterke dammers uit en van Den Haag speelden zij voor het eerst een wedstrijd in de gezamenlijke DMH/WHDB competitie. En het was ook nog eens de openingswedstrijd van het seizoen !
Even ter introductie, toen bekend was dat er nog een plekje vrij was in deze competitie wilde het merendeel van de Reeuwijkse provinciale spelers zich toch wagen aan dit avontuur. Uiteraard beseffen wij ons als vereniging dat we maar een kleine club zijn met qua rating bescheiden spelers en daarom regelmatig tegen harde nederlagen op zullen lopen, maar in de geest van de olympische gedachte “soms is het beter om mee te doen en ervaring op te doen dan om veel te winnen�.
Dan de wedstrijd: Den Haag was niet op sterkte gaan zitten en het grappige van de onbekendheid van de spelers over en weer werd duidelijk. Veel spelers hadden geen idee van elkaars rating en spelers werder verward met anderen met de zelfde achternaam, waardoor er op grond van de rating hogere verwachtingen waren dan terecht was (Gideon de Bruin/ Arie de Bruijn?) Het programma boekje van de nationale competitie moest voor een Den Haag speler duidelijkheid verschaffen en toen werd duidelijk dat de gemiddelde ratingsverschillen op 300 punten hoger lagen in het voordeel van Den Haag.
Maar goed de partijen nu: Als eerste was Kariem Droog uit, hij kwam al vroeg in de partij een schijf achter dmv een combinatie. Hij probeerde van alles om dit te repareren maar moest ook nog een doorbraak zien te voorkomen en die dingen samen zorgden er voor dat hij tegen nog een combinatie aanliep met damdoorbraak en dus kon opgeven. Jan Versluis was de volgende die er af ging. Het was op zich niet heel verwonderlijk gezien het krachtsverschil en Jan wist het nog dik twee uur uit te houden, maar toen kwam er opeens (overigens ook tot enige verrassing van zijn tegenstander) een verborgen combinatie tevoorschijn die directe opgave tot gevolg had. Eerlijkheidshalve was het toen al wel zo dat Jan al erg moeilijk stond.
De derde die moest opgeven voor Reeuwijk zonder punten was Hans de Knikker. Hij speelde een lastige partij tegen een bijzonder sterke tegenstander die hem uiteindelijk dan ook overspeelde. Hans probeerde wel op de hem bekende wijze de strijd aan te gaan maar zijn tegenstander was toch eenvoudigweg een maatje te groot vanavond.
Inmiddels stonden we dus met 6-0 achter en we gingen aardig in de richting van de door mij verwachtte 13-3 nederlaag.
De eerste die voor Reeuwijk een punt wist te scoren was Alex Bitter, ook tot enige verbazing van zichzelf want hij speelde een uiterst moeizame partij getuige zijn gezichtsuitdrukkingen. Ook de analyticus van de tegenstanders (Fred Ivens) wist te melden dat Alex eigenlijk helemaal weg gespeeld werd maar dat er kennelijk toch iets fout gegaan was bij zijn tegenstander want de remise kwam er toch echt.
De volgende remise kwam op naam van Gideon de Bruin, zijn tegenstander dacht heel lang tegen een 1200 speler te zitten en misschien dat dat meespeelde in zijn plannen? In ieder geval was het zo dat het een heerlijke aanvallende partij was van de tegenstander van Gideon met heel veel combinatie mogelijkheden en veel strijd,die in tijdnood voor Gideon in een eerlijk verdiende remise eindigde. (hoewel Fred wist te melden dat Gideon in het middenspel iets minder stond, maar zo voelde het voor hem zelf niet aan)
Hierna volgde nog een nederlaag voor Reeuwijk. Andre Venema had op zich een hele leuke avond vond hij zelf, want er kwam een leuke pot op het bord tegen een tegenstander die er ook gewoon een lekker partij van wilde maken. Het was alleen jammer dat Andre op het eind van het middenspel een combinatie over het hoofd zag die hem een schijfje kostte. Hij probeerde nog wel even door te spelen om te zien of er nog een kansje was een schijfje terug te winnen maar dat zat er niet in en hij gaf terecht op.
De stand was dus inmiddels 10-2 voor de gasten.
Maar nu kwamen de grootste verrassingen van de avond. Het begon met Mariska Bos die de hele avond volkomen gelijkwaardig bleef aan haar tegenstander die toch een slordige 400 ratingpunten meer heeft. Ze maakte het uiteindelijk koelbloedig af en op de door haar gevraagde remise werd dan ook direct een ja gegeven. Sijbrand van Eijk zorgde voor nog een grotere verrassing door het zelfde resultaat te halen tegen een tegenstander met dik 500 ratingpunten meer. Sijbrand speelde zonder ontzag en vertelde na afloop de partij bewust zo spannend mogelijk opgezet te hebben en zoveel mogelijk zetjes er in gebracht te hebben om nog enige kans te maken. Alles lukte dan ook voor hem en zijn tegenstander kon weinig anders dan een remise aanbieden of Sijbrand door de klok heen jagen maar dat wilde hij toch duidelijk ook niet doen en zodoende eindigde deze partij dus in een remise en kwam de eindscore op 12-4.
Dit klinkt als dramatisch slecht en misschien zijn er teams die dat ook zo zouden voelen, maar wij hadden toch het idee dat we er uit gehaald hadden wat er in in zat en er waren in ieder geval een hoop leuke partijen gespeeld met voor sommigen uiterst goede resultaten.
Op naar de volgende wedstrijd met hopelijk evenveel positieve verrassingen !
uitslagen:
A Venema – J. Kos 0-2
A. Bitter – G. de Groot 1-1
H. de Knikker – F. Ivens 0-2
G. de Bruin – H. Vroom 1-1
M. Bos – P. Stork 1-1
S. van Eijk – W. Bremmer 1-1
J. Versluis – H. van Dee 0-2
K. Droog – P. Heskes 0-2
jordy van der lugt
14 september 2008 @ 8:33 am
Goed gedaan Mariska dat zal patrick leren :)
en wim bremmer ook ofc :)
jordy
katinka
14 september 2008 @ 6:13 pm
jordy hou dat commentaar voor je :P please
Alex Kruyshoop
18 september 2008 @ 5:13 am
Ws was Patrick afgeleid door Mariska… (Bremmer was trouwens expres laag gaan zitten om een wat zwakkere tegenstander te treffen, omdat hij wat moe was..)
Over de partij Gideon de B – Herman V: zulke partijen kom je wel vaker tegen bij hem, zijn stijl kan je Vromiaans noemen