Wereldrecord poging simultaan Anton van Berkel

Een beetje moe maar voldaan. Dat zal zijn hoe Anton zich voelde vanmorgen rond de klok van 6 uur na dik 19 uur dammen. Dat is in ieder geval hoe de schrijver van dit stuk en Gideon zich voelen momenteel…
We vertrokken iets na 8 uur in de ochtend met het idee rond de klok van middernacht weer thuis te komen, maar helaas het werd dus iets later in ons geval.
Bij aankomst in de hal mochten we eerst aansluiten in de wachtrij voor de inschrijvingen want de letters A tm J (er waren drie aparte tafels om in te schrijven op alfabet) kwamen kennelijk allemaal rond dit tijdstip binnen.
Eenmaal binnen zochten we een leuk plekje naast elkaar met ons geleende bord en schijven en even later kwamen Hans en Maaike daar nog naast zitten.

Om half 11 begon de poging officieel en begon ook het lange wachten, niet dat dat erg was overigens, want de sfeer in de zaal was ronduit relaxed en gezellig vonden ook de deelnemende Reeuwijkse dammers/damster.
Zo kennen we nu alle verslavingen van Maaike, weten dat Hans onze Oosterburen helemaal niet vervelend vindt, dat Gideon een lettergrepen tic heeft en na 12 uur rekenen daar geen zin meer in heeft en dat de schrijver van dit stuk door Anton aan het lijntje gehouden werd tot laat in de ochtend…
Anton had het zwaar, rond 11 uur in de avond, na dik twaalf uur spelen, kon je merken dat hij er niet gerust op was dat hij het zou gaan halen, met een scoringspercentage van bijna 90 %, maar met nog heel veel partijen aan de gang.
Rond middernacht bijvoorbeeld speelde dik 100 van de aanwezige spelers nog hun partijen Rond de klok van 3 uur in de ochtend ging zijn percentage langzaam omlaag, maar het kan ook zijn dat hij aan het inschatten was wat hij nog nodig had en bij wie hij wel of niet de punten zou gaan halen.

Veel vooral jeugdige spelers trokken voor zichzelf (of vanuit de jeugdleiding) rond 10 uur/11uur ‘s avonds de stekker er uit, waarbij gezegd moet worden dat ze toen vaak toch al niet best meer stonden. Was dat niet gebeurd had het geheel nog wel langer geduurd… 1 spelertje viel van pure uitputting om 4 uur in de ochtend achter zijn bord in slaap en werd toen door zijn vader maar mee naar huis genomen.

Wij vertrokken rond kwart over 5 in de ochtend na 18 1/2 uur, en toen stond er nog 82 % als score met nog 14 spelers te gaan. Uiteindelijk is dat naar 81,3 % gegaan maar dat was dus voldoende om het wereldrecord van Jannes van der Wal, gevestigd in 1987 te verbeteren met 20 man/vrouw meer !!!! ( er waren 249 deelnemers !!!)
Voor Anton een hele knappe prestatie voor de deelnemers die het lang uithielden (en dat waren er nogal wat) een hele zit en voor het dammen een leuk publiciteitsfeitje …

Tenslotte : wat deden de Reeuwijkse spelers ? De schrijver van dit stuk heeft met enige ondersteuning in het begin tot 2 uur in de ochtend achter zijn dambord gezeten en kwam toen tot 27 zetten met verlies als resultaat. Maaike en Hans hielden het tot kwart over 3 in de ochtend uit, Hans speelde een hele keurige en dik verdiende remise en Maaike had een hele goede partij opzet maar vooral door de vermoeidheid werd het laatste stukje met sneldammen om de partij uit te maken toch te veel, zij verloor. Tenslotte Gideon, uiteraard moest hij weer het langst genieten van dit uitje, hij zat tot iets na 5 uur in de ochtend en kwam daardoor bij de 15 laatst overgeblevenen uit. Ook hij verloor, na een mindere stand in een 5 om 4 situatie (in het voordeel van Anton) maakte hij ook nog een klein foutje en kon opgeven.

Al met al een hele aparte maar ook zeker leuke ervaring en het zal nog wel even duren voor er weer zoiets georganiseerd zal gaan worden, tenzij iemand binnen Reeuwijk zich geroepen voelt om simultaan te gaan geven want Hans voelde dan wel wat voor de organisatie ;-)

O ja rond 7 uur in de ochtend stapten we de deur van ons huis weer binnen, 23 uur na vertrek, wie zegt er dat dammers niks meemaken ????

Rob.